Ενδοκρινολογικό Ιατρείο

ΣΤΟ ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ:

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ

Η λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα εμφανίζει διαταραχές που εκδηλώνονται, είτε με την μορφή της υπολειτουργίας (υποθυρεοειδισμός ), είτε με αυτή της υπερλειτουργίας (υπερθυρεοειδισμός). Ιδιόμορφη διαταραχή, η οποία μπορεί να θεωρηθεί και σαν δυσλειτουργία, αποτελεί η απλή ή μη τοξική βρογχοκήλη και όταν υπάρχουν όζοι ονομάζεται οζώδης  ή πολυοζώδης βρογχοκήλη.

ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ

Η οστεοπόρωση θεωρείται “σιωπηλή νόσος”, γιατί η οστική απώλεια προηγείται και εξελίσσεται αθόρυβα χρόνια πριν την  τελική διαμόρφωση  εκείνης της διαταραχής της ποιότητας του οστού που θα οδηγήσει το κόκαλο στα όρια του καταγματικού κινδύνου.

Η πιο συχνή μορφή οστεοπόρωσης, η μετεμμηνοπαυασιακή οστεοπόρωση  οφείλεται στην ένδεια ή η έλλειψη οιστρογόνων στην γυναίκα, όπως αυτή εκφράζεται μετά την εμμηνόπαυση. Η περίοδος αυτή  χαρακτηρίζεται από την ταχεία και μεγάλη απώλεια οστού χωρίς να προλαβαίνει η διαδικασία του επανασχηματισμού του να το αποκαθιστά.

ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης διακρίνεται σε τρεις κύριες κατηγορίες:

Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 1 ή Ινσουλινοεξαρτώμενος  Διαβήτης 

Ο ασθενής με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 είναι απόλυτα εξαρτημένος από τη εξωγενή χορήγηση ινσουλίνης προκειμένου τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα να διατηρηθούν σε φυσιολογικά επίπεδα.

Ο τύπος αυτός αποτελεί την κυριότερη αιτία διαβήτη σε παιδιά, μπορεί όμως να εμφανιστεί και σε νεαρούς ενήλικες.

Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2 ή Μη Ινσουλινοεξαρτώμενος  Διαβήτης

Αποτελεί τη συνηθέστερη μορφή του διαβήτη όπου το πάγκρεας παράγει λιγότερη ινσουλίνη απ’ αυτή που χρειάζεται ο οργανισμός  με αποτέλεσμα την αυξημένη τιμή του σακχάρου στο αίμα.

Ο τύπος αυτός του διαβήτη σχετίζεται στενά με την παχυσαρκία και προσβάλει κυρίως ενήλικες. Με την άνοδο όμως της παιδικής παχυσαρκίας, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση αυτού του τύπου και στα παχύσαρκα παιδιά.

Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου ΙΙ συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακά επεισόδια, Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια, τύφλωση και ακρωτηριασμούς.

Σακχαρώδης Διαβήτης Κύησης

Αυτή η μορφή του Διαβήτη εμφανίζεται για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και  συνήθως υποχωρεί μετά τον τοκετό. Ο Σακχαρώδης Διαβήτης Κύησης συσχετίζεται με την παχυσαρκία, παρατηρείται στο 3-5% των κυήσεων και ενέχει κίνδυνο  επανεμφάνισης σε επόμενες εγκυμοσύνες καθώς και ανάπτυξης μόνιμου διαβήτη τύπου 2.

Συνδέεται με συγγενείς ανωμαλίες και περιγεννητικές επιπλοκές των νεογνών και προβλήματα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού για την μητέρα.

Τα νεογνά από μητέρες με διαβήτη κύησης κινδυνεύουν στην μετέπειτα ζωή τους να αναπτύξουν παχυσαρκία και δυνητικά διαταραχή ανοχής γλυκόζης ή ακόμη και σακχαρώδη διαβήτη.

Στα πλαίσια της πρόληψης του Σακχαρώδη Διαβήτη Κύησης, σύμφωνα με τις οδηγίες του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας, θα πρέπει να διεξάγεται δοκιμασία ανοχής γλυκόζης σε όλες τις εγκυμονούσες γυναίκες κατά την 24^η-28^η εβδομάδα κύησης, ενώ στις παχύσαρκες γυναίκες ή γυναίκες με άλλους επιβαρυντικούς παράγοντες, η δοκιμασία πρέπει να γίνεται στην αρχή της  εγκυμοσύνης.

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ

Η κοιλιακή παχυσαρκία προδιαθέτει σε καρδιαγγειακά νοσήματα όπως το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου είτε γιατί συσχετίζεται με άλλους παράγοντες κινδύνου όπως ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, η υπέρταση και η δυσλιπιδαιμία είτε γιατί η ίδια η κοιλιακή παχυσαρκία αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου.

Οι ασθενείς με διαταραχές λιπιδίων δυσκολεύονται να διατηρήσουν τα λίπη του οργανισμού σε φυσιολογικά επίπεδα. Μια από τις πιο συχνές διαταραχές των λιπιδίων είναι η υπερλιπιδαιμία – υψηλά επίπεδα χοληστερόλης, LDL γνωστής ως «κακή» χοληστερίνη και τριγλυκεριδίων στο αίμα.

Υψηλά επίπεδα αυτών των λιπιδίων συνδέονται με την καρδιακή και αγγειακή νόσο, με τα εγκεφαλικά επεισόδια και άλλες παθήσεις. Η υπέρταση είναι συχνή σε άτομα με διαταραχές λιπιδίων και ο συνδυασμός αυτών των καταστάσεων αυξάνει τον κίνδυνο για στεφανιαία νόσο της καρδιάς.

ΥΠΟΦΥΣΗ

Η υπόφυση είναι ένας αδένας που κρέμεται από τον εγκέφαλο με έναν μίσχο (σαν τσαμπί) και ο οποίος, επικοινωνώντας με το κεντρικό νευρικό σύστημα, ρυθμίζει τη λειτουργία των υπολοίπων ενδοκρινών αδένων στην περιφέρεια .

Παράγει ορμόνες ζωτικής σημασίας όπως η αυξητική ορμόνη, η θυρεοειδοτρόπος ορμόνη, η προλακτίνη κ.ά.

Διαταραχές των ορμονών αυτών μπορούν να οδηγήσουν σε  σοβαρότατα νοσήματα με πολύ δυσμενή εξέλιξη για την  υγεία του ατόμου  όπως  η  μεγαλακρία, ο νανισμός για το παιδί, η  υπερπαραγωγή κορτιζόλης με την ανάπτυξη του βαρύτατου συνδρόμου Cushing, νοσήματα  που προκαλούν στειρότητα σε γυναίκες και άνδρες και άλλα νοσήματα και επιπλοκές.

ΤΙ ΠΑΡΕΧΕΙ ΤΟ ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ:

Εξωτερικό ιατρείο Ενδοκρινολογίας, Μεταβολισμού και Σακχαρώδη Διαβήτη

• Δυνατότητα διενέργειας όλου του απαραίτητου ελέγχου που αφορά στον Σακχαρώδη Διαβήτη, παθήσεις του θυρεοειδή, οστεοπόρωσης, παχυσαρκίας  και άλλων ενδοκρινικών νοσημάτων
• Δυνατότητα βραχείας νοσηλείας σε άτομα με ενδοκρινικά νοσήματα, ιδιαίτερα πρωτοεμφανιζόμενο Σακχαρώδη Διαβήτη, δίνοντάς τους την απαραίτητη ιατρική αντιμετώπιση και εκπαίδευση για τον τρόπο διαχείρισης της αγωγής τους (π.χ. ινσουλινοθεραπεία) και των νέων δεδομένων στη ζωή τους
• Δυνατότητα βραχείας νοσηλείας σε άτομα με εγκατεστημένο διαβήτη για την αντιμετώπιση των επιπλοκών, επίτευξη καλύτερης ρύθμισης και εκπαίδευσης στην ινσουλινοθεραπεία
• Εκπαίδευση των ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη στη διαχείριση της νόσου (διατροφή, χρήση δισκίων, χρήση ινσουλίνης, αυτοέλεγχος, 24ωρες καταγραφές γλυκόζης, επείγουσες καταστάσεις π.χ. υπογλυκαιμία, υπεργλυκαιμία, σοβαρές ασθένειες) με τη συμμετοχή ειδικού εκπαιδευτή στον διαβήτη