Ποιες είναι οι 5 must do προληπτικές εξετάσεις κατά του καρκίνου
«Κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν». Μία από τις πιο γνωστές συμβουλές του πατέρα της Ιατρικής, Ιπποκράτη, καθώς η πρόληψη αποτελούσε πάντα το βασικό πυλώνα μιας υγιούς ζωής.
Όπως όλες οι προληπτικές εξετάσεις, έτσι και οι εξετάσεις για τον έλεγχο του καρκίνου στοχεύουν στο να εντοπίσουν νωρίς τον καρκίνο, προτού προκαλέσει συμπτώματα, τότε που μπορεί να αντιμετωπιστεί ευκολότερα με επιτυχία.
Η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία συμβουλεύει
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία (American Cancer Society) χρησιμοποιεί μια επίσημη διαδικασία για να αναθεωρήσει τα επιστημονικά στοιχεία για να δημιουργήσει κατευθυντήριες γραμμές για τον έλεγχο του καρκίνου.
Οι ισχύουσες κατευθυντήριες οδηγίες συμβουλεύουν τους ανθρώπους σχετικά με τις προληπτικές εξετάσεις που οφείλουν να κάνουν, πότε πρέπει να τις λάβουν και πόσο συχνά πρέπει να τις κάνουν.
Οι κατευθυντήριες γραμμές της Εταιρείας για ενήλικες μέσου κινδύνου συνιστούν την τακτική εξέταση για καρκίνο του μαστού, καρκίνο του τραχήλου της μήτρας και καρκίνο του παχέος εντέρου, βάσει επιστημονικών στοιχείων που δείχνουν ότι οι συγκεκριμένες εξετάσεις σώζουν ζωές. Η βαρύτητα των πλεονεκτημάτων της ανίχνευσης του καρκίνου του προστάτη και του καρκίνου του πνεύμονα είναι πιο περίπλοκη, διότι εμπλέκονται και άλλοι μεμονωμένοι παράγοντες.
Ως εκ τούτου, η Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου συστήνει στους ανθρώπους να ενημερωθούν και να συμβουλεύονται τακτικά τον ιατρό τους, ώστε να κάνουν τις καλύτερες επιλογές για την υγεία τους.
Όσο υψηλότερος είναι ο κίνδυνος για καρκίνο -λόγω ηλικίας, οικογενειακού ιστορικού ή άλλων παραγόντων- τόσο πιθανότερο είναι ότι τα οφέλη από τον έλεγχο θα υπερτερούν των κινδύνων.
Αποτελεσματικές εξετάσεις για την πρόληψη του καρκίνου
Καρκίνος του μαστού: Η Μαστογραφία είναι η πιο ενδεδειγμένη μέθοδος εξέτασης και πρόληψης της νόσου. Μια γυναίκα πρέπει να ξεκινά τη μαστογραφία από την ηλικία των 40 ετών, στην περίπτωση που δεν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό. Στην ηλικιακή κατηγορία των 40-49 ετών η μαστογραφία θα πρέπει να γίνεται κάθε ένα με δύο χρόνια, ανάλογα και με τις συμβουλές του γιατρού. Από τα 50 έτη και πάνω ο επανέλεγχος πρέπει να γίνεται τακτικότερα, με τη συχνότητά του να πέφτει στον έναν χρόνο, αφού τα 2/3 των Καρκίνων του Μαστού εντοπίζονται σε αυτή την ηλικιακή κατηγορία.
Καρκίνος του τραχήλου της μήτρας: Οι γυναίκες ηλικίας 21 έως 65 ετών θα πρέπει να κάνουν τεστ Παπανικολάου κάθε 1-2 χρόνια. Αυτό βέβαια εξαρτάται πάντα από την έκβαση των αποτελεσμάτων και της κατευθύνσεις που θα σας δώσει ο γυναικολόγος σας. Οι γυναίκες που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του τραχήλου της μήτρας ενδέχεται να χρειαστεί να εξεταστούν συχνότερα.
Καρκίνος του παχέος εντέρου: Πρόκειται για μία νόσο που θεραπεύεται. Αρκεί να διαγνωστεί εγκαίρως. Στην περίπτωση αυτή, η επιτυχής αντιμετώπιση της νόσου ξεπερνά το 90%.
Οι ενήλικες με μέσο κίνδυνο θα πρέπει να ξεκινήσουν τακτική ορθοπρωκτική εξέταση στην ηλικία των 50 ετών, αλλά αυτοί που έχουν οικογενειακό ιστορικό ή άλλους παράγοντες κινδύνου θα πρέπει να μιλήσουν με τον ιατρό τους για την έναρξη νωρίτερα.
Υπάρχουν διάφορες εξετάσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανίχνευση του καρκίνου του παχέος εντέρου, συμπεριλαμβανομένης της κολονοσκόπησης που είναι και η πιο συνηθισμένη.
Καρκίνος του πνεύμονα: Τα άτομα που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο για καρκίνο του πνεύμονα μπορούν να επωφεληθούν από τη σάρωση CT χαμηλής δόσης (LDCT). Ο όρος “υψηλός κίνδυνος” αναφέρεται στους σημερινούς καπνιστές (ή εκείνους που το έχουν «κόψει» τα τελευταία 15 χρόνια) ηλικίας 55 έως 74 ετών, για κάπνισμα κατά μέσο όρο ενός πακέτου την ημέρα για 30 χρόνια, δύο πακέτα την ημέρα για 15 χρόνια κοκ.
Καρκίνος του προστάτη: Η πιο γνωστή και απλή εξέταση που βοηθά στην έγκαιρη διάγνωση είναι η δακτυλική εξέταση από το ορθό. Στον καρκίνο ο προστάτης είναι σκληρός στη σύσταση, σε αντίθεση με την καλοήθη υπερτροφία, όπου είναι μαλακός. Έτσι έχουμε μια γρήγορη και σε μεγάλο ποσοστό αξιόπιστη πληροφορία.
Μια άλλη χρήσιμη διαγνωστική μέθοδος είναι η μέτρηση του PSA (ειδικό προστατικό αντιγόνο). Το PSA είναι αυξημένο στον καρκίνο, μπορεί όμως να αυξηθεί και στην καλοήθη υπερτροφία, αλλά και σε φλεγμονές του προστάτη.
Χρήσιμες πληροφορίες για αρχόμενες αλλοιώσεις εντός του προστάτη δίνει επίσης το διορθικό υπερηχογράφημα, ενώ η βιοψία είναι η τελική εξέταση που θέτει τη διάγνωση χωρίς καμιά αμφιβολία. Είναι απλή, δεν χρειάζεται νάρκωση και ο κίνδυνος επιπλοκών είναι ελάχιστος.
